کد مطلب:13044 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:566

و اما معجزه ی طوفان
كه خداوند متعال آن را بر قبطیان نازل نموده بود، خداوند مانند آن را بر گروهی از مشركین به نشانه معجزه محمد فرستاد بدین گونه كه، مردی از اصحاب رسول الله (ص) كه به او ثابت بن افلح می گفتند، در بعضی از جنگ ها عده ای از مردان مشركین را از پای در آورده بود.

همسر یكی از مشركین كه به دست ثابت بن افلح كشته شده بود نذر كرد تا (او را بوسیله ای به قتل رسانده و) در كاسه ی سر او شراب بنوشد، وقتی كه جنگ احد واقع شد و در آن روز اتفاق افتاد آن چه كه واقع شد، ثابت كشته شد و همراه كشتگان مسلمانان در گوشه ای میدان كارزار بروی زمین افتاده بود، پس آن زن به نزد ابوسفیان آمد و از او خواست تا مردی را با غلام او به سوی محلی كه ثابت بن افلح كشته و بر زمین افتاده بود بفرستد تا سر او را بریده و به نزد او بیاورند و او نیز به نذرش عمل كرده و در جمجمه سر او شراب بنوشد وقتی غلام آن زن خبر كشته شدن ثابت را برای آن زن آورد او غلام را آزاد كرد و كنیزی كه داشت به او بخشید پس آن زن از ابوسفیان درخواست كمك نمود و او نیز دویست نفر از یاران نیرومند و سربازان خویش را در نیمه شب به سوی آن مقتول فرستاد تا سر او را بریده و بیاورند پس سربازان براه افتادند كه ناگاه بادی آمد و جنازه آن مرد را به سرایزی چرخاند، سربازان نیز به دنبال جنازه رفتند تا سر او را از بدنش جدا كنند كه این مرتبه بارانی پیوسته و بسیار زیاد شروع به باریدن كرد و همه آن دویست نفر را غرق كرد و هیچ یك از سربازان نتوانستند به جنازه ثابت ابن افلح برسد و درنگی نماید و هیچ چشم زخمی یا اثری از ایشان به پیكر او نرسید، خداوند آن زن كافر را از آن چه قصد نموده بود منع كرد و این معجزه حضرت محمد(ص) بزرگتر از طوفان نازل شده بر قبطیان بود.



[ صفحه 54]